Dla tych, którzy wkrótce chcą stanąć na ślubnym kobiercu, to pytanie może być bardzo aktualne. Przygotowanie do dla wielu najważniejszego wydarzenia w życiu może się zasadniczo różnić. Po to, aby jednoznacznie odpowiedzieć sobie na to pytanie, należy wyjaśnić wszystkie zasady organizacji ślubu w Polsce.
Zasady ogólne
Po pierwsze, należy zastanowić się – czy chcecie brać jedynie ślub cywilny, czy też cywilny z kościelnym. W Polsce obowiązuje tak zwany konkordat (specjalna umowa z Watykanem), dlatego w kościele można zawrzeć także ślub cywilny. Wymaga to jednak przygotowania nieodzownych dla obu instytucji dokumentów.
Niezależnie od tego, w jaki sposób zawrzecie związek, swe plany możecie zrealizować gdziekolwiek na terytorium Polski. W tym przypadku nie ma żadnej rejonizacji i jeśli chcecie wziąć cywilny ślub na zamku w województwie lubuskim, a kościelny w Lublinie – nie ma żadnych terytorialnych ograniczeń.
Zameldowanie określa jedynie miejsce, w którym przygotowujecie nieodzowne dokumenty, a w przypadku, gdy jest to inna parafia niż panny młodej lub pana młodego, wówczas potrzebny jest wypis od duchownego, ale to raczej formalność
Ślub cywilny
Zawieranie ślubu przez cudzoziemców reguluje Ustawa z 25 lutego1964 r. Kodeksu Rodzinnego. Przepisy te uwzględniają także ślub z cudzoziemcem. Określają one wymogi, co do zawarcia związku oraz potrzebne dokumenty, w odniesieniu zarówno do obywateli Polski, jak i cudzoziemców.
Dokumenty
Zgodnie ze wspomnianą Ustawą, do zawarcia ślubu cywilnego w Polsce, wymagane są następujące dokumenty:
1) Zameldowanie. Jest ono potrzebne do otrzymania innych dokumentów. Jeśli cudzoziemiec przebywa na terytorium kraju na podstawie wizy, wówczas narzeczony lub narzeczona powinni zameldować swego przyszłego małżonka.
2) Akt urodzenia – W Polsce, w odróżnieniu od Ukrainy, wydawane są odpisy z metryki, w Ukrainie tylko duplikaty. Przy składaniu dokumentów na ślub, odpis aktu urodzenia jest zabierany, warto więc zadbać o jego duplikat. Oprócz paszportu i karty pobytu lub paszportu z wizą, prawo wymaga zaświadczenia o prawnej zdolności cudzoziemca do zawarcia związku małżeńskiego. Przepisy mówią, iż taki dokument wystawia odpowiednia instytucja w kraju pochodzenia cudzoziemca lub konsulat tego kraju. W przypadku braku takiego dokumentu, należy przed sądem dowieść, że jego otrzymanie było niemożliwe do realizacji.
Sąd
Do stycznia 2011 roku ukraińskie konsulaty wydawały wszystkie nieodzowne do zawarcia ślubu w Polsce dokumenty. Jednak od tej pory nie wydają wspominanego zaświadczenia, ze względu na zmianę przepisów w Ukrainie. W konsekwencji Ukrainiec lub Ukrainka, którzy zamierzają wziąć ślub w Polsce, muszą dowodzić przed sądem, iż nie mogą przedstawić wymaganego przez polskie władze dokumentu.
W tym celu należy, należy wystąpić do właściwego, ze względu na miejsce zamieszkania jednego z narzeczonych sądu rejonowego, z wnioskiem o zwolnienie z obowiązku przedstawienia zaświadczenia o prawnej zdolności cudzoziemca do zawarcia związku małżeńskiego (de facto zawiera on informacje o poczytalności cudzoziemca, czy nie był leczony psychiatrycznie oraz czy świadomie podejmuję decyzję). Do sądu należy skierować wniosek (ponieważ nie ma odpowiedniego formularza należy w formie podania szczegółowo opisać, oczywiście w języku polskim, swoją sytuację), akt urodzenia, paszport, wyciąg z ukraińskiego prawa, w którym stwierdza się, że Ukraina rzeczywiście nie wydaje takiego dokumentu (taki dokument wydaje w tłumaczeniu na polski ukraiński konsulat) oraz dokument stwierdzający stan cywilny (także wydaje go konsulat, ale w języku ukraińskim).
Oprócz tego, należy podać dane przyszłego małżonka, dodać jego/jej dokumenty, dowód osobisty, akt urodzenia. Oprócz kosztów tłumaczeń (każdy dokument musi być przetłumaczony, szczególnie paszport, przez tłumacza przysięgłego), należy uiścić opłatę sądową w wysokości 100 złotych.
Sąd przyjmuje jedynie oryginały dokumentów i może je wydać dopiero po zakończeniu sprawy (nie dotyczy to paszportu). Dlatego, jeśli w międzyczasie potrzebne są
dane zaświadczenia, należy sporządzić ich notarialne kopie lub zawczasu wziąć dodatkowy duplikat. Posiedzenie sądu w danej sprawie odbywa się zazwyczaj 2 do 3 miesięcy po złożeniu wniosku.
Natomiast samo posiedzenie sądu wydaje się być zazwyczaj czystą formalnością. Sędzia zadaje standardowe pytania, sporządzany jest stenogram. Na sali powinni być obecni oboje narzeczeni i potwierdzić chęć założenia rodziny. Sędzia wydaje decyzję, że zwalnia Was od obowiązku przedłożenia zaświadczenie i stwierdza, że jesteście świadomi oraz zdolni do utworzenia rodziny. Po ogłoszeniu decyzji pozostają dwa tygodnie na odwołanie. Po dwóch tygodniach decyzję można odebrać z sądu i po rączkę z drugą połówką wybrać się do miejscowego Urzędu Stanu Cywilnego.
Julia Hohol’