20 stycznia
Na Ukrainie rozpoczęła się kolejna fala mobilizacji – pierwsza z trzech w tym roku
21 stycznia
Władze tymczasowo wstrzymały połączenie autobusowe między obwodem chersońskim a Krymem
23 stycznia
Separatyści na Donbasie zagrozili, że rozpoczną ofensywę na trzech kierunkach
24 stycznia
Prorosyjscy terroryści ostrzelali z „Gradów” osiedle mieszkaniowe w Mariupolu
26 stycznia
Rada Ministrów Ukrainy wprowadziła stan sytuacji nadzwyczajnej na terytorium obwodów donieckiego i ługańskiego
27 stycznia
Rada Najwyższa Ukrainy uznała Rosję za państwo – agresora
29 stycznia
Rosja zignorowała rezolucję OBWE, w której nawoływano rosyjskie władze, aby w „ciągu 24 godzin uwolniły Nadiję Sawczenko”
2 luty
W wypadku drogowym zginął lider zespołu „Skriabin” Andrij Kuzmenko
2 luty
Wizowe centra niektórych ambasad państw strefy Schengen odmawiają przyjmowania paszportów biometrycznych obywateli Ukrainy w celu wydania wiz
3 luty
ONZ – od kwietnia 2014 roku na wschodzie Ukrainy zginęło 5358 osób
4 luty
Separatyści ponowili atak na miasto Debalcewe – ważny strategiczny punkt
5 luty
Kijów odwiedziła kanclerz Niemiec i prezydent Francji. Angela Merkel i Francois Hollande omówili z Petrem Poroszenko możliwości zawieszenia broni na Donbasie. Następnego dnia europejscy politycy odwiedzili Moskwę, gdzie spotkali się z Władimirem Putinem
7 luty
Petro Poroszenko w Monachium zaprezentował dokumenty rosyjskich wojskowych, którzy „zabłądzili na Ukrainę” i po raz kolejny zaapelował do państw zachodnich o udzielenie Kijowowi uzbrojenia
9 luty
Prokurator generalny Ukrainy Witalij Jarema podał się do dymisji. Następnego dnia Rada Najwyższa poparła nominację nowego prokuratora generalnego – Wiktora Szokina
11 luty
Petro Poroszenko zapowiedział gotowość do wprowadzenia stanu wojennego w przypadku eskalacji sytuacji na Donbasie
12 luty
Przywódcy Ukrainy, Rosji, Niemiec i Francji podpisali w Mińsku porozumienie o wstrzymaniu walk na Donbasie
13 luty
Separatyści nasilili obstrzał miasta Debalcewe
14 luty
Prokuratura Generalna Ukrainy i Służba Bezpieczeństwa Ukrainy zatrzymały byłego szefa frakcji Partii Regionów Ołeksandra Jefremowa
15 lutego
Siły Operacji Antyterrorystycznej
wstrzymały ogień, realizując tym samym „porozumienia mińskie”. Natomiast separatyści, kontynuowali obstrzał ukraińskich pozycji
18 lutego
Ukraińskie oddziały opuściły miasto Debalcewe na Donbasie. Prezydent określił wycofanie jako „planowane i zorganizowane”
19 luty
Rada Narodowego Bezpieczeństwa i Obrony zwróciła się do ONZ i Unii Europejskiej o zorganizowanie na terytorium Ukrainy misji pokojowej. Jednocześnie prezydent podkreślił, że Rosja nie ma prawa udziały w kontyngencie rozjemczym na DonbasieMobiliZAcja
Zgodnie z ukraińskim prawem, mobilizacji, której kolejna fala rozpoczęła się 20 stycznia, podlegają mężczyźni w wieku od 25 do 60 lat oraz kobiety w wieku od 25 do 50 lat (kobiety będą mobilizowane jedynie według potrzeb, zgodnie z kwalifikacjami). Mobilizacji nie podlegają obywatele, na których utrzymaniu jest troje lub więcej dzieci, doktoranci, studenci studiów dziennych, a także osoby, które pracują w zmilitaryzowanych przedsiębiorstwach. Poborowy w wieku do lat 25 może trafić do służby w wojsku jedynie po podpisaniu kontraktu.
Terroryści rozszerzyli swe „posiadłości”?
Pod koniec stycznia MSZ Ukrainy poinformowało, że po podpisaniu wrześniowych „umów mińskich” bojownicy tzw. DRL i ŁRL (przy wsparciu rosyjskich wojsk) zajęli 500 km2
ukraińskiego terytorium. Jednak dziennikarze telewizji „INTER” z matematyczną dokładnością obliczyli, że w rzeczywistości terroryści „odgryźli” 5000 km2 I gdzie tu szukać prawdy –
w informacji rządu czy dziennikarzy, biorąc pod uwagę fakt, że „INTER” należy do prorosyjskich oligarchów i polityków?
Mariupol „nie wasz”!
W sobotę 24 stycznia mieszkańców Mariupola obudziły wybuchy. „Opołczeńcy – wyzwoliciele” obstrzelali miasto z „Gradów”. Na skutek terrorystycznego ataku zginęło 30 cywilów, w tym dwójka dzieci. Komentatorów zadziwiła niemrawa reakcja liderów europejskich państw na tę tragedię. Przewodniczący Parlamentu Europejskiego Martin Schulz „potępił atak na miasto i apelował do Rosji o powrót do rozmów”. Przewodniczący Rady Europejskiej Donald Tusk, chociaż od razu zatelefonował do Petra Poroszenki, jednak swą reakcję ogłosił na „Twitterze”: „Polityka ustępstw zachęca agresora do większych aktów przemocy. Czas budować naszą politykę na faktach, a nie iluzjach”. A szefowa europejskiej dyplomacji Federika Mogerini zwołała „nadzwyczajne” posiedzenie kierowników MSZ krajów – członków dopiero na 29 stycznia.
Państwa Unii: Biometryczne paszporty? Nie, nie słyszeliśmy…
Ukraina z wielkim rozgłosem zaczęła wydawać swym obywatelom biometryczne dokumenty. W styczniu nowe paszporty otrzymało prawie 13 tysięcy Ukraińców. Jednak „zimnym prysznicem” dla niektórych stał się fakt, że ambasady niektórych europejskich państw odmówiły wydania wiz Ukraińcom, którzy przedstawili właśnie biometryczne dokumenty. Jak okazało się, MSZ Ukrainy nie zdążyło nadesłać do wszystkich konsulatów wzorców nowego biometrycznego paszportu, w celu sprawdzenia, czy paszporty są prawdziwe. Ukraińscy dyplomaci przyznali się na początku lutego do tego grzechu, prosili o wybaczenie i wzięli się za naprawianie niedbalstwa.
„Widzę słońce na ścianach…”
W pierwszym tygodniu lutego pożegnaliśmy Andrija Kuzmenkę („Kuźmę Skriabina”)… Ukraińcy zbierali się po całej Ukrainie, a także poza jej granicami, w tym także w Warszawie.
A w okupowanym Sewastopolu osoby, które zgromadziły się, aby uszanować pamięć „Kuźmy”, rozegnała rosyjska milicja. „Uczestnicy zdążyli zapalić kilka świeczek, jednak zmuszono ich do zgaszenia świec” – poinformowały ukraińskie media.
„ Zawieszenie broni po mińsku”
Rekordowo długie negocjacje Petra Poroszenki, Władimira Putina, Angeli Merkel i Francois Hollande, które odbyły się 11-12 lutego w stolicy Białorusi, zakończyły się podpisaniem porozumienia o wstrzymaniu od 15 lutego ognia na Donbasie. Zdaniem wielu ekspertów, jedynym plusem dla Ukrainy jest w tej sytuacji zatrzymanie przelewu krwi, zwolnienie jeńców oraz strategiczna pauza niezbędna do przegrupowania sił i otrzymania wymarzonej pomocy z Zachodu. Natomiast minusów – ogrom: „bojkotowany” Putin znów powraca do światowej polityki, Rosja nie została uznana w Mińsku za stronę konfliktu, o okupowanym Krymie w dokumencie czemuś zapomniano, Kijów de facto zgodził się na autonomię samozwańczych republik i amnestię dla bojowników, Ukraina zobowiązała się do zmiany Konstytucji, aby wziąć pod uwagę „potrzeby” wschodniej Ukrainy oraz odnowić finansowanie terytorium przebywające pod kontrolą terrorystów. Natomiast Rosja nie wzięła na siebie żadnych zobowiązań i wystąpiła jedynie jako gwarant tego, że ogień zostanie wstrzymany (monitoringiem zawieszenia broni zajmie się mało wydolna OBWE), z terenu konfliktu zostanie wyprowadzone ciężkie uzbrojenie oraz cudzoziemskie (nie rosyjskie) oddziały wojskowe. Sumując – nie zważając na próbę Aleksandra Łukaszenki, aby „zabrać krzesło” spod Putina, ten utrzymał się jednak „w siodle”, a nawet wzmocnił swą pozycję.
Debalcewe – wszystko zgodnie z planem?
Po trwającej wiele miesięcy obronie, ukraińskie wojska były zmuszone do wycofania się i pozostawienia ważnego węzła kolejowego Debalcewe. Prezydent Ukrainy Petro Poroszenko wyjaśnił, że wyprowadzenia wojska było „planowane i zorganizowane”, w Debalcewe nie było żadnego „kotła”, a utrzymywanie tych pozycji odegrało ważną rolę podczas negocjacji w Mińsku. „Mogliśmy zademonstrować całemu światu prawdziwe oblicze bandytów, separatystów, wspieranych przez Rosję, która wystąpiła jako gwarant i bezpośredni uczestnik mińskich rozmów” – podkreślił prezydent. Jednak niektórzy eksperci i dziennikarze twierdzą, że Poroszenko robi „dobrą minę do złej gry”, a w Debalcewe „powtórzyła się sytuacja z Iłowajska, chociaż w mniejszej skali”.
Opracował Andrij Szeremet na podstawie portali Ukrainska Pravda, RBK, BBC, UNIAN, ICTV, Liga.net oraz Redakcji Ukraińskiej Polskiego Radia