Jurij Andruchowycz w Polsce. Premiera książki “Kochankowie Justycji” – Nasz Wybir – Portal dla Ukraińców w Polsce

Jurij Andruchowycz w Polsce. Premiera książki “Kochankowie Justycji”

20 maja 2019
Jurij Andruchowycz w Polsce. Premiera książki “Kochankowie Justycji”

Między 25 maja a 1 czerwca Wydawnictwo Warstwy zaprasza do siedmiu miast w Polsce, w których odbędą się spotkania autorskie z Jurijem Andruchowyczem  z okazji premiery jego najnowszej książki “Kochankowie Justycji”.

Oto lista miejsc i terminów, w których będzie można spotkać się z pisarzem:

25 maja Warszawa

  • 16.00 podpisywanie książki podczas Warszawskich Targów Książek (stoisko Wydawnictwa Książkowe Klimaty)

26 maja Lublin

  • 17.00 Festiwal Miasta Poezji 2019  (Grodzka 21). 
  • Prowadzenie: Paweł Próchniak
  • Link do wydarzenia: TUTAJ  

27 maja Katowice

  • 19.00  Kinoteatr Rialto (ul. św. Jana 24)
  • Prowadzenie: Anna Kałuża
  • Link do wydarzenia: TUTAJ  

28 maja Wrocław

  • 19.00 Międzynarodowy Festiwal Kryminału 2019, Klub Proza (Przejście Garncarskie 2).
  • Prowadzenie: Irek Grin
  • Link do wydarzenia:  TUTAJ 

29 maja Toruń

  • 19.00 Książnica Kopernikańska (ul. Słowackiego 8)
  • Prowadzenie: Marta Siwicka
  • Link do wydarzenia: TUTAJ  

30 maja Warszawa

  • 19.00 Ukraiński Dom w Warszawie (ul. Zamenhofa 1)
  • Link do wydarzenia: TUTAJ  

31 maja Gdańsk

  • 18.00 Instytut Kultury Miejskiej (Długi Targ 39/40)
  • Prowadzenie: Paulina Siegień
  • Link do wydarzenia: TUTAJ  

1 czerwca Kraków

  • 17.00 Księgarnia pod Globusem (ul. Długa 1)
  • Prowadzenie: Łukasz Wojtusik
  • Link do wydarzenia: TUTAJ

Podczas wszystkich spotkań będzie można kupić książkę “Kochankowie Justycji”.

O autorze:

Jurij Andruchowycz – urodzony w 1960 roku. Ukraiński poeta, prozaik, eseista, tłumacz i wokalista. Jeden z najwybitniejszych współczesnych twórców literatury ukraińskiej, którego dorobek doceniany był wielokrotnie na arenie międzynarodowej, m.in. laureat Nagrody Herdera, Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus i Międzynarodowej Nagrody Literackiej Vilenica. Polskim czytelnikom znany jest m.in. z powieści “Rekreacje” (1992), “Moscoviada. Powieść grozy” (1993), “Perwersja” (1996) oraz “Dwanaście kręgów” (2003), zbiorów eseistycznych “Erz-herz-perc” (1996), “Moja Europa” (2000, wraz z Andrzejem Stasiukiem), “Diabeł tkwi w serze” (2006) i “Leksykon miast intymnych” (2011), a także z tomów poetyckich “Piosenki dla martwego koguta” (2005) oraz “Egzotyczne ptaki i rośliny” (2007). W 2005 roku ukazała się płyta Andruchoid, nagrana przez Andruchowycza wspólnie z Mikołajem Trzaską, Wojtkiem Mazolewskim i Maciem Morettim, wówczas też pisarz nawiązał współpracę z wrocławskim zespołem Karbido, z którym nagrał pięć płyt. Mieszka w Iwano-Frankiwsku.

O książce:

Kochankowie Justycji, książka, która powstawała 27 lat, to zbiór opowieści tylko z pozoru osobnych. Historie ośmiu bohaterów żyjących na przestrzeni od XVII do XX wieku łączy znacznie więcej, niż mogłoby się wydawać. Zbrodnie, których się dopuścili, a czasem „tylko” gwałty, rozboje, zdrady i pomniejsze wiarołomstwa, w nieunikniony sposób prowadzą ich do wspólnego celu, jakim jest najwyższy wymiar kary – niekoniecznie oznaczający tylko śmierć. Zbrodnia i kara nie są wszelako jedynymi motywami eksponowanymi przez Andruchowycza. Nie mniejszą rolę w łańcuchu zdarzeń odgrywa bowiem miłość, której, jak się niejednokrotnie okazuje, z całą pewnością można przypisywać sprawstwo kierownicze. Namiętnościom ulegają zarówno szlacheccy watażkowie, polityczni idealiści, jak i dekadenci końca XIX wieku, wszelkiej maści rebelianci, mistycy czy wyrachowani agenci KGB, by wymienić kilku z przedstawionej przez Autora bogatej galerii oryginałów.

Książka Andruchowycza  to barwna mozaika literacka osadzona w galicyjskich realiach, łącząca w sobie stylistykę powieści łotrzykowskiej z elementami rasowego kryminału, czy nawet analizy historycznej bazującej na źródłach. Zabawa formą i dystans, tak typowe dla Autora, widoczne są tu na każdym kroku i twórczo rozwijają jego dorobek w tym zakresie.

Całość w subtelny sposób spaja ostatnia, dziewiąta – a właściwie ósma i pół – opowieść, która ma charakter autobiograficzny. Choć Autor z wielu powodów przyznaje w niej, że „Historia niedokończona przestaje być historią”, to choćby z racji miejsca na ziemi, które opisuje, należy mieć nadzieję, że poszukiwanie prawdy, nawet gorzkiej, fragmentarycznej i względnej, ma swój cel. Bo co innego nam pozostaje, tu w Europie Środkowo-Wschodniej czy gdziekolwiek indziej?

Tłumaczenie O. Hnatiuk, K. Kotyńska.
Tłum. wierszy: Adam Pomorski