Nabycie prawa własności nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego przez cudzoziemca wymaga – z pewnymi wyjątkami – uzyskania zezwolenia ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
Zezwolenie takie jest wydawane na wniosek cudzoziemca, jeżeli:
- nabycie nieruchomości nie spowoduje zagrożenia dla obronności, bezpieczeństwa państwa lub porządku publicznego, a także nie sprzeciwiają się temu względy polityki społecznej i zdrowia społeczeństwa;
- cudzoziemiec wykaże więzi z Rzeczpospolitą Polską (np. posiada polską narodowość lub polskie pochodzenie, jest małżonkiem obywatela polskiego, posiada zezwolenie na pobyt stały lub pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, posiada zezwolenie na pobyt czasowy, z wyłączeniem zezwolenia dla ofiar handlu ludźmi oraz zezwolenia w celu krótkotrwałego pobytu, prowadzi w Polsce działalność gospodarczą zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami).
Nie istnieją gotowe formularze wniosku o wydanie zezwolenia na nabycie nieruchomości, ale prawo określa jakie informacje powinien zawierać każdy wniosek. Należą do nich:
- oznaczenie wnioskodawcy oraz jego statusu prawnego w Polsce (sytuacji pobytowej),
- dokładne wskazanie nieruchomości,
- oznaczenie zbywcy, czyli osoby, od której kupujemy nieruchomość,
- określenie, czy nabywamy prawo własności, czy prawo użytkowania wieczystego,
- wskazanie w jakim celu nabywamy nieruchomość.
Do wniosku należy dołączyć dokumenty potwierdzające okoliczności wskazane we wniosku oraz potwierdzające więzi z Polską, a także dowód uiszczenia opłaty skarbowej, która wynosi 1.570 zł. Szczegółowe informacje na temat wymaganych dokumentów i ich formy znajdziesz na stronie: mswia.gov.pl w zakładce „Bezpieczeństwo”, a następnie „Koncesje i zezwolenia” i „Nabywanie nieruchomości”.
Ustawa o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców określa przypadki, kiedy nie zachodzi potrzeba uzyskania zezwolenia ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Dotyczy to m.in.:
- nabycia samodzielnego lokalu mieszkalnego;
- nabycia samodzielnego lokalu użytkowego o przeznaczeniu garażowym lub udziału w takim lokalu, jeżeli jest to związane z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych;
- nabycia nieruchomości przez cudzoziemca zamieszkującego w Polsce co najmniej 5 lat od udzielenia mu zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej;
- nabycia przez cudzoziemca będącego małżonkiem obywatela polskiego i zamieszkującego w Polsce co najmniej 2 lata od udzielenia mu zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej nieruchomości, które w wyniku nabycia stanowić będą wspólność ustawową małżonków;
- nabycia przez cudzoziemca nieruchomości, jeżeli w dniu nabycia jest on uprawniony do dziedziczenia ustawowego po zbywcy nieruchomości, a zbywca nieruchomości jest jej właścicielem lub wieczystym użytkownikiem co najmniej 5 lat;
UWAGA! Nabycie nieruchomości przez cudzoziemca wbrew przepisom prawa jest nieważne.