Nowa poezja polsko-ukraińska – Nasz Wybir – Portal dla Ukraińców w Polsce

Nowa poezja polsko-ukraińska

13 czerwca 2018
Nowa poezja polsko-ukraińska
14 czerwca o 18.30 w Ukraińskim domu w Warszawie odbędzie się  wieczór nowej poezji polsko-ukraińskiej z udziałem ukraińskiej poetki i tłumaczki Iryny Zagladko, polskiej poetki i tłumaczki Anety Kamińskiej oraz ilustratorki, artystki i stypendystki “Gaude Polonia” Anastasji Starko. 

Podczas spotkania Iryna Zagladko z ilustratorką Anastasją Starko zaprezentują tomik poezji “Lament i Legit”; Aneta Kamińska zaprezentuje “Autoportret z martwą naturą. Ostatnie wiersze Nazara Honczara”. Oprócz tego, nasze gości opowiedzą o nowej poezji w Ukrainie i Polsce, o kulisach twórczości oraz o tłumaczeniu wierszy i ilustracjach.“Lament i Legit” – pierwsza książka Iryny Zagladko. To jednak nie jest nowe imię we współczesnej literaturze ukraińskiej. Wiersze, które wcześniej pojawiały się w czasopismach literackich lub na blogach, brzmiały ze scen festiwalowych, były pokazany w formie wideo poezji lub media performansów, wreszcie znalazły swoje miejsce pod jedną okładką. Tak, w połączeniu z chimeryczno-lirycznymi kolażami Anastasji Starko, pojawił się książkowy zielnik, w którym każdy wiersz to jednocześnie i roślina, i symbol, i gest. Dlatego poezja jest czasem pachnąca i ostra, słodka i gorzka, trująca i śpiąca, lekka jak oddech lub ciężka jak krzyk.

Iryna Zahladko – pisarzka, tłumaczka, autorka projektów literackich i artystycznych. Urodziła się w mieście Łucku (Ukraina). Z wykształcenia – fizyk teoretyczny. Została finalistką w konkursie literackim „Młode wino”, konkursach wideopoezji „Grak” i „CYCLOP”, konkursie tłumaczów „Metafora” i innych. W 2017 – zdobywca drugiej nagrody w konkursie wydawnictwa “Smoloskyp”. Zajmuje się syntezą literatury z innymi rodzajami sztuki – wizualnymi, muzycznymi, performatywnymi, stąd uczestnica grupy AETHER: mediacollaboration in real time.

“AUTOPORTRET Z MARTWĄ NATURĄ. Ostatnie wiersze Nazara Honczara”

“Przydarzyła mi się rzecz przedziwna – napisały mi się cudze wiersze, w cudzym imieniu (choć znajomym, a nawet zaprzyjaźnionym), w cudzej poetyce (choć nie tak odległej od mojej własnej), na pograniczu dwóch języków: polskiego i ukraińskiego.

Nagła śmierć ukraińskiego poety, Nazara Honczara, którego byłam i jestem tłumaczką, wstrząsnęła mną na tyle, że powytrząsała ze mnie w ciągu kilku zaledwie dni około pięćdziesięciu krótkich wierszy, autoportretów przeglądającego się we mnie i moich słowach – Nazara. Jakby to miało być zadośćuczynienie: dokończenie tych wszystkich rozgrzebanych spraw: urwanych rozmów, maili, przekładów, projektów. Jakby to miało być zrealizowanie ostatniego pomysłu: autoportretu w zupie, który w końcu nie został dopisany do Nazarowego cyklu auto. Jakby to miał być też rodzaj przekładu: doskonalszy, istniejący jednocześnie w obu językach, korzystający swobodnie z ich bogactwa, wcielający w słowa i wiersze całe idee, nie pojedyncze wersy. Jakby to miało być pożegnanie: moje z nim, jego ze mną, jego z nami wszystkimi.”

Aneta Kamińska – poetka i tłumaczka poezji ukraińskiej. Autorka tomików: Wiersze zdyszane (2000), zapisz zmiany (2004), czary i mary (hipertekst) (2007; wersja internetowa: www.czary-i-mary.pl) oraz autoportret z martwą naturą. ostatnie wiersze nazara honczara napisane przez anetę kamińską (2018). Wydała wybory przekładów wierszy: Nazara Honczara Gdybym (2007; przekład wspólnie z Andrijem Porytką), Hałyny Tkaczuk Ja ta inszi krasuni/ Ja i inne piękności (2011), Chrystii Wenhryniuk Dowhi oczi/ Długie oczy (2013), Borysa Humeniuka Wiersze z wojny (2016), Lubow Jakymczuk Morele z Donbasu (2018), a także trzy autorskie antologie: Cząstki pomarańczy. Nowa poezja ukraińska (2011), 30 wierszy zza granicy. Młoda poezja ukraińska (2012) oraz Wschód – Zachód. Wiersze z Ukrainy i dla Ukrainy (2014). Współredaktorka i współtłumaczka antologii: Portret kobiecy w odwróconej perspektywie. 12 poetek z Czech, Słowenii i Ukrainy (2013) oraz Listy z Ukrainy (2016). Stale współpracuje z Babińcem Literackim. Współtworzy Wspólny Pokój – seminarium w Staromiejskim Domu Kultury poświęcone twórczości literackiej kobiet.

Anastasia Starko – artystka, pracuje w technice grafiki warsztatowej, performance, kolażu i fotografii. Uczestnica wielu projektów młodzieżowych i zbiorowych na Ukrainie i w Polsce, autorka kilku wystaw autorskich. 2018 – Stypendystka Programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego “Gaude Polonia”. W swoich pracach Anastasia bada możliwości niszczenia form i treści, tworząc w ten sposób nowe przestrzeni i sytuacje emocjonalne. Bardzo ważne dla artystki jest także niszczenie granic osobistych i możliwości otwartości publicznej.

Wydarzenie na facebook